Ik was het bijna vergeten, maar het is lente!
En juist nu we met z'n allen binnen zitten is het fijn om de lente binnen te halen.
Daarom haalden we vandaag bij het bloemenautomaat frisse tulpen om de woonkamer wat op te fleuren.
Ja, met in mijn achterhoofd de gedachte dat er in Nederland heel veel bloemen worden weggegooid.
Zo'n vreselijk beeld!
Het is lente, en toch voelt het enorm anders dan normaal.
Al die kleine dingen zoals een terrasje zoeken in de zon, is er voorlopig niet bij.
Sterker nog, we zitten binnen om levens te redden.
Nooit gedacht dat ik ooit zoiets zou zeggen, maar ik neem dit heel serieus.
Het belangrijkste is nu dat we lief voor elkaar zijn en te zorgen voor de mensen die ons dierbaar zijn.
Alles een tandje lager, accepteren en het beste er van maken.
Tja... ik moet eerlijk toegeven dat het nog zoeken is naar een goed ritme en balans.
Mijn kinderen begeleiden met hun schoolwerk en ondertussen onzeker zijn over hoe en wat.
Hoe zorg ik ervoor dat we voldoende blijven bewegen in plaats van te veel uren naar een scherm te kijken. Oh, waarom is Netflix toch zo verslavend!?
Dit is hét moment om creatief bezig te zijn.
Daarom omring ik mezelf de laatste dagen met inspiratie en schilder ik zoveel ik kan.
Abstracte bloemvormen op papier, al dagdromend, over de lente die ik bijna was vergeten.